Fabius Maximus (Cunctator)

Quintus Fabius Maximus Verrucosus, zwany Cunctatorem, był rzymskim mężem stanu i generałem żyjącym w III wieku p.n.e.

Był konsulem pięciokrotnie (233, 228, 215, 214 i 209 p.n.e.), a dyktatorem został w latach 221 i 217 p.n.e. Był cenzorem w 230 roku p.n.e. Jego przydomek Cunctator, zwykle tłumaczony jako „opóźniacz”, odnosi się do strategii, którą zastosował przeciwko siłom Hannibala podczas drugiej wojny punickiej.

W obliczu wybitnego dowódcy dysponującego przewagą liczebną zastosował nowatorską wówczas strategię obierania za cel linii zaopatrzenia wroga i podejmowania jedynie mniejszych potyczek na sprzyjającym terenie, zamiast narażać całą swoją armię na bezpośrednią konfrontację z samym Hannibalem. W rezultacie uznawany jest za twórcę wielu taktyk stosowanych w walce partyzanckiej.

(wikipedia)