Serge Lifar urodził się 15 kwietnia 1905 r. w Kijowie, który wówczas był częścią Imperium Rosyjskiego, w ukraińskiej rodzinie, która miała problemy kulturowe. Jego pasja do tańca objawiła się wcześnie, a jego losy połączyły się z losem europejskiego baletu w najbardziej spektakularny sposób, jaki był możliwy.
Przybywszy do Paryża jako nastolatek, Lifar został odkryty przez legendarnego impresario Siergieja Diagilewa, założyciela słynnych Baletów Rosyjskich. Pod jego okiem Lifar rozwijał się nie tylko jako tancerz, ale także jako myśliciel ruchu, kształtując wyrafinowaną i nowoczesną wizję artystyczną.
Po śmierci swojego mentora zaproszono go do poprowadzenia zespołu baletowego Opery Paryskiej, gdzie przez ponad 25 lat na nowo definiował balet klasyczny, nasycając go ekspresyjną siłą, nowoczesnymi liniami i poetycką teatralnością. W tym okresie tworzył nowatorskie spektakle, wspierał młodych tancerzy i w decydujący sposób przyczynił się do odrodzenia francuskiego baletu w XX wieku.
Lifar był nie tylko wybitnym artystą, ale także płodnym choreografem, autorem książek, nauczycielem i reformatorem języka choreograficznego. Do jego najbardziej znanych dzieł należą balety „Icare”, „Suite en Blanc” i „Les Mirages”, w których ciało tancerza zamienione zostało w narzędzie poezji wizualnej.
Mimo że Lifar budził niekiedy kontrowersje ze względu na swoją bliskość z władzami podczas okupacji nazistowskiej, wywarł on znaczący wpływ na taniec francuski aż do końca swojego życia, 15 grudnia 1986 r. Jego dziedzictwo nadal inspiruje współczesnych tancerzy elegancją, rygorem i artystyczną wizją.