Zen Sōchō

Zen Sōchō (善宗) był japońskim mnichem buddyjskim, poetą i kaligrafem okresu Muromachi (1336–1573), znanym ze swojego wkładu literackiego i kulturalnego, szczególnie w dziedzinie poezji renga i literatury zen. Urodził się w 1448 roku i stał się ważnym uczniem poety i mnicha Shōhaku, od którego nauczył się sztuki kompozycji poetyckiej.

Zen Sōchō był przedstawicielem literackiego i duchowego ruchu zen, znanym ze swojej umiejętności łączenia filozofii zen z ekspresją artystyczną. Odegrał znaczącą rolę w kompilacji i organizacji zbioru wierszy i aforyzmów zen znanych jako „Zenrin-kushū”, który stał się istotnym dziełem dla zrozumienia i praktyki zen w Japonii.

Poza pracą literacką Zen Sōchō był aktywnie zaangażowany w życie religijne i kulturalne swoich czasów, współpracując z innymi poetami i mnichami, aby promować wartości zen. Szanowano go za głębię myślenia i umiejętność prostego i jasnego wyrażania złożonych nauk zen.

Zen Sōchō zmarł w 1532 roku, pozostawiając trwały wpływ na literaturę i praktykę zen w Japonii, będąc zapamiętanym jako mistrz słowa i ducha zen.